1- Korkutmak: Ebeveyn çocuğu sözde disipline etmek için genelde korkutma yöntemine başvurmaktadır. Korkutmalar bazen tehdit hâline bile gelmektedir. Anne baba bazen, küçük çocuklarını evden gitmekle korkutmak için, “Annesiz kalırsın, üvey anne ellerinden büyürsün, o zaman anlarsın değerimi!” diyerek tehdit etmektedir. Bu tehdidiyle çocuğu yıldıran anne baba, çocuğunu sürekli tedirgin etme pahasına, ancak kısa bir süre için uslandırabilir.

2- Küsmek: Diğer bir yöntem de çocuğa küserek onu yola getirmektir. “Ben senin baban olmayacağım.”, “Ben senin annen değilim, kendine başka anne bul” sözlerinden çocuk çok kötü etkilenir ve korkar, güveni sarsılır. Böyle sözler, çocuk için çok ağır bir cezadır. Çocuk anneyi babayı kızdırdığında, ona soğuk davranılması normaldir. Az konuşması, sorularına kısa cevaplar vermesi veya vermemesi sakıncalı olmayabilir. Ancak, günlerce sürdürülen küslük ise olgun bir davranış değildir.

3- Beddua etmek: Nasıl çocuk eğiteceklerini bilmeyen anne –babaların yanlışlarından birisi de bağırarak beddua etmektir.“Allah’ından bul! Sen de çocuklarından çekesin!” gibi sözlerle çocuk yetiştirilmez. Bir süre sonra çocuklar, anne babanın beddualarını ezberler ve kulak arkasına atarlar. Ancak, Allah’la korkutmak bazen kalıcı tedirginliklere sebep olabilir. “Cehennemde yanarsın, çarpılırsın” gibi sözler, küçükleri ürkütür, korkmakla kalmaz, Allah’ı acımasız bir varlık olarak tanırlar.

4- Kendini güçsüz göstermek: “Beni çok üzüyorsun, canımdan bezdirdin, bıktırdın” şeklindeki yakınmalar; “Beni birazcık seviyorsan acı bana!” gibi acındırma yolları; “Yataklara düşeceğim!” diye süren yalvarmalar, ancak anne babanın güçsüzlüğünü ortaya koyar. Bu yolla çocuk, tedirgin olur ama uslanmaz. Bir süre sonra çocuk bunlara alışır ve böylece anne babanın otoritesi kaybolur.

5- Tehdit etmek: Tehditlerin çocuk üzerindeki psikolojik etkisi kötüdür. Çocuğunuza hiçbir zaman, şunu şunu yaparsa sonucunun kötü olacağını söyleyerek gözünü korkutmayın, tehditler gelecekteki olaylarla ilgilidir, oysa çocuk, içinde bulunduğu anı yaşar. Bu nedenle, çocuğun gelecekte yapacaklarıyla ilgili tehditler, onun davranışlarını düzeltmeye yaramaz. Tehdit, çocuğun kişilik kavramını, kendine güvenini zayıflatır. “Bir daha böyle yaparsan, bak neler olacak” veya “Bir daha kardeşine vurursan, seni döverim.” gibisinden tehditler, çocuğun endişelenip, tedirgin olmasına yol açar. Bu şekilde, çocuğa korkmayı ve bizden nefret etmeyi aşılamış oluruz.