Çünkü çocuklar korkuları sayesinde çevrelerine uyum sağlamayı ve onları sıkıntıya sokan durumlarla başetmeyi öğrenirler. Sıcak nesnelere dokunmamayı, keskin aletlerle oynamamayı, yüksek yerlerden uzak durmayı korkuları sayesinde öğrenirler. Dolayısıyla bu korkular çocukların tehlikeden korunmayı öğrenmesini sağlarken, anne ve babaların da bu konularda giderek içlerinin rahatlaması anlamında iyidir.
Ancak bir çocuk kedi tarafından tırmalanma, örümcek tarafından ısırılma gibi korkular taşıyorsa bunlar fobi olarak adlandırılır. Fobiler uzun süre de devam edebilirler. Çocukların yaşına ve gelişim dönemlerine göre de fobiler değişim göstermeyebilir. Çocuklar bu korkuları o derece yoğun yaşarlar ki, korku nesneleriyle karşılaştıkları zaman donup kalırlar ya da kaçmak için yoğun çaba gösterirler.
2-6 yaşları arasında çoğunlukla, karanlık, hayalet veya yılan, köpek gibi hayvan korkuları gözlenir. Bunun yanında banyo yapmaktan ve anne-babadan ayrılmak gibi korkular gösterebilirler.
6–12 yaşlarında ise, sel, deprem, kasırga gibi doğa olayları ya da fiziksel yaralanmalardan veya sınav başarısızlığı, kötü not alma gibi korkular gösterebilirler.
Eğer çocuğunuz korkularını diğer çocuklara göre daha yoğun yaşıyorsa ve bu durum onun günlük faaliyetlerini yapmasını engelliyorsa, okul uyumunu, ders başarısını düşürüyorsa, duruma müdahale etme zamanınınız gelmiş demektir.

NELER YAPILABİLİR?

• Çocuğunuzun korkularıyla alay etmeyin ve küçümsemeyin. Korkuların küçümsenmesi onların ortadan kalkmasına değil, aksine çocuğun içten içe korkmaya devam etmesine neden olur.
• Çocuğunuzun duygularını dinleyin, onu anlamaya çalışın. Çocuğunuz, korkusunun aslında gerçek bir temele dayanmadığını anladığında korkusu azalır.
• Çocuğunuzun korkularıyla yüzleşmesini sağlayın. Korkularını yenmesi konusunda ona destek verin.
• Eğer çocuğunuzun karanlık korkusu varsa, odasına gece lambası koymak faydalı olabilir. Ancak gece kalkıp sizin yanınıza gelmek istediğinde buna izin vermeyin. Bunun yerine o uykuya dalana kadar yanında durabilir ve uykuya daldıktan sonra odadan ayrılabilirsiniz. Çocuğunuzu yanınıza almanız ise “annem babam beni yanlarına alıyorlar demek ki korkulacak bir şey varmış” düşüncesinin oluşmasına neden olur.
• Çocuğunuz korkunç bir film izlemiş ve etkisinden kurtulamamışsa, yalnız başına odasında kalamıyor ve/veya karanlıkta uyuyamıyorsa çocuğunuz uykuya dalmadan önce onun düşüncelerini farklı yöne kaydırabilirsiniz. Çocuğunuza uyumadan önce güzel bir hikâye okuyabilir ve onu aklında canlandırmasını isteyebilirsiniz. Bir müddet sonra korkularının ortadan kalktığını göreceksiniz.

Çocuğunuzun korkuları, aldığınız tedbirler ve yaklaşımlarla hafiflemiyor ve ortadan kalkmıyorsa ve günlük yaşantısını aksatacak dereceye ulaştıysa, bir uzman yardımı alınması gerekmektedir.